بررسی ساختار پادگنی سالمونلا تیفی موریوم و کاربرد آن برای ردیابی عفونت های ناشی از این باکتری

این بررسی در سه مرحله انجام گرفته است . بدین ترتیب که در مرحله اول با تزریق پادگن های فرمالینه و حرارت دیده به خرگوش و بز با روش ایمونودیفوزیون ساختار آنتی ژنی سالمونلا تیفی موریوم و به دنبال آن ساختار آنتی ژنی اختصاصی این باکتری مشخص گردید . با خورانیدن تعداد مشخصی از سه سروتیپ تیفی موریوم ، دابلین و آبورتوس اویس به شش سر خرگوش در آنها سالمونلوز تجربی ایجاد نموده و سیر تکوین پادتن های رسوبی و نهایتاً امکان تشخیص سالمونلا تیفی موریوم از طریق آزمایش سرم مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت . در مرحله آخر تحقیق بر روی 2158 نمونه سرم اخذ شده از انسان و حیوانات با استفاده از پادگن حرارت دیده سالمونلا تیفی موریوم آزمایش ID انجام پذیرفت که نتایج زیر بدست آمد . از 1546 نمونه سرم مربوط به گاو تعداد 55 نمونه ( 55/3 درصد ) با روش ID دارای خط رسوبی بودند که ویژگی خط رسوبی 14 نمونه ( 9/0 درصد ) نسبت به سالمونلا تیفی موریوم درآزمایش جذبی تکمیلی به اثبات رسید . در گوسفند از تعداد 215 نمونه سرم اخذ شده 14 نمونه ( 51/6 درصد ) واکنش مثبت نشان دادند که ویژگی خط رسوبی 8 نمونه ( 72/3 درصد ) به اثبات رسید . از 59 نمونه سرمی مربوط به شتر یک نمونه دارای خط رسوبی همراه با ویژگی نسبت به سالمونلا تیفی موریوم بود.از 309 نمونه سرم اخذ شده از انسان 6 نمونه ( 94/1 درصد ) دارای واکنش مثبت بودند که ویژگی سه نمونه ( 97/0 درصد ) به اثبات رسید.